آلِكْسيسْ كارلْ، جراح و زيست‏شناس معروف فرانسوي در 28 ژوئن 1873م در پاريس به دنيا آمد. وي پس از طي تحصيلات متوسطه، به تحصيل در رشته پزشكي پرداخت. او در آغاز علاقه‏اي به اين رشته نشان نمي‏داد ولي شوق قلبي و انگيزه دانش‏دوستي مانع از ترك تحصيل وي گرديد تااينكه در سال 1900م موفق به اخذ دكتراي پزشكي شد. دكتر كارل از آن پس به تحقيقات طبي روي آورد و توجه ويژه‏اي به پيوند اعضا و قسمت‏هاي مختلف بدن مبذول داشت. وي تكنيك خاصي براي بخيه زدن عروق خوني عرضه كرد به طوري كه بخيه زدن رگ‏ها پس از خون دادن به سهولت انجام مي‏گرفت. كارل در سال 1912م به دليل همين تكنيك خاص بخيه زدن رگ‏هاي خوني به اخذ جايزه نوبل در رشته طب و فيزيولوژي نايل آمد. كارل در جريان جنگ جهاني اول ماده‏اي ضدعفوني كننده ساخت كه در جلوگيري از عفونت زخم‏هاي مجروحان، تاثير فوق العاده‏اي داشت. وي در سال 1930م طرحي براي ساخت تلمبه‏اي ارائه داد كه در برابر ميكروب‏ها مقاومت داشته باشد و همين تلمبه است كه اكنون از آن به عنوان قلب مصنوعي تعبير مي‏كنند. هم‏چنين زنده نگه‏داشتن قلب و كلْيه جانوران به وسيله جريان خون مصنوعي از ديگر كارهاي دكتر كارل است. وي نظريات خود را در كتابي به نام بشر موجود ناشناخته، گردآورد و در آن با مفهوم دموكراسي مغرب زمين مخالفت كرد. آلكسيس كارل به هنگام اشغال فرانسه توسط ارتش آلمان نازي به خدمت در حكومت ويشي وابسته به آلمان پرداخت و با بازپس‏گيري فرانسه توسط متفقينْ از كار بركنار شد، ولي قبل از آنكه به جرم همكاري با دشمن در معرض محاكمه قرار گيرد، در پنجم نوامبر 1944م در 71 سالگي درگذشت.